محققان دانشگاه استنفورد در شبکه اتریوم نمونه ای اولیه برای «تراکنشهای برگشتپذیر» در شبکه ارائه داده اند و استدلال میکنند که این تراکنشها، میتوانند راهحلی برای کاهش سرقتهای حوزه ارزهای دیجیتال باشند.
راه حلی برای سرقت های حوزه ارز دیجیتال
کایلی وانگ (Kaili Wang)، محقق بلاکچین در دانشگاه استنفورد، به تازگی ایده یک توکن برگشتپذیر مبتنی بر اتریوم را به اشتراک گذاشت.
او می گوید:اکثر هکهای عمدهای که دیدهایم، سرقتهایی غیرقابل انکار و با شواهد قوی می باشند. اگر در چنین شرایطی، راهی برای بازگرداندن آن سرقتها وجود داشت، اکوسیستم ما بسیار ایمنتر بود.
در این پیشنهاد، استانداردهای توکن جدیدی به نامهای ERC-20R و ERC-721R مطرح شدهاند. به گفته وانگ، اینها قرار نیست جایگزین استانداردهای قبلی شوند یا اتریوم را برگشتپذیر کنند، بلکه یک استاندارد انتخابی هستند که «به سادگی اجازه میدهد یک در کوتاه مدت پس از تراکنش، برای سرقتها مورد اعتراض قرار گرفته شوند و احتمالاً قابل بازیابی شوند.»
بر اساس استانداردهای پیشنهادی، اگر سرمایه شخصی مورد سرقت قرار گرفته شد، میتواند درخواست مسدود شدن داراییها را به یک قرارداد حاکمیتی ارائه کند. سپس، این موضوع توسط یک دادگاه غیرمتمرکز از قضات پیگیری شده و باید به سرعت «حداکثر ظرف یک یا دو روز» برای تأیید یا رد درخواست رأی داده شود. هر دو طرف معامله همچنین میتوانند شواهدی را به قضات ارائه دهند تا آنها از نظر تئوری، اطلاعات کافی برای تصمیمگیری عادلانه داشته باشند.
این ایده پیشنهادی وانگ گفت و گوهای زیادی را به همراه داشته،به شورتی که برخی از افراد از این ایده حمایت و برخی آن را رد کردند و برخی دیگر، ایدههای خودشان را مطرح نموده اند. آنتونی ساسانو (Anthony Sassano)، از جمله افراد بانفوذ اعضای جامعه اتریوم است که با این طرح مخالف است. به گفته او، کنترل معکوس و حمایت از مصرفکننده باید بر روی «لایههای بالاتر» مانند صرافیها و شرکتها قرار گیرد تا لایه پایه (بلاکچین یا توکنها).
در سال ۲۰۲۱ به گزارش شرکت تحلیلی چینآنالیز (Chainalysis)، تقریبا ۱۴ میلیارد دلار ارز دیجیتال به سرقت رفته است. بنابراین یک راهحل مناسب برای بازیابی وجوه قطعا مورد نیاز می باشد، حتی اگر وضعیت غیرقابل برگشت فعلی شبکههای بلاکچین را تضعیف کند.